ഉദരഭോജനം

വെന്തുരുകുന്ന ചൂടില്‍

കൊയിലാണ്ടിക്കാരന്‍ മമ്മത്

തുടച്ചെറിഞ്ഞത്

പകലന്തിയോളമുള്ള വിയര്‍പ്പ്.

അത് നിലത്തു വീണ്കിടന്നു-

മമ്മതിനെ നോക്കി അലറിക്കരഞ്ഞു:

"ന്നാലും ജ്ജ് ഞമ്മളെ ബേണ്ടാന്നു ബെച്ചൂലൊ"

മമ്മത് വീണ്ടും പണി തുടര്‍ന്നു.

ദൈവമേ,

ഏതു ജന്മത്തിലിനി നീ ഞങ്ങള്‍ക്ക്

സ്വസ്ഥത നല്‍കും

കിടന്നുറങ്ങാന്‍ ആറടി മണ്ണ് നല്‍കും

ഏതു രാത്രിയില്‍

വെറുതെ ഒന്ന് കന്നടച്ചുറങ്ങും.

എനിക്ക് മടുത്തു

ഈ മരുഭൂവാസം, പക്ഷെങ്കിലെവിടെ

പോകും ഇനിയുള്ള കാലം

മമ്മത് നാട്ടില്‍ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റായിരുന്നു.

എന്നിട്ടും തോറ്റുപോയി.

ദേശത്തുനിന്നും നാടുകടത്തപ്പെട്ട-

ഏകാന്തവാസിയുടെ രോദനം-

കേള്‍ക്കുവാന്‍ ആര്‍ക്കു സമയം...?

ഒന്ന് ഗതിപ്പിടിക്കുവാനിനി

എത്ര നാള്‍ വേണം

ആ.. അറിയില്ല..

മമ്മതിനൊന്നുമറിയില്ല.

അയാള്‍ക്കിത്ര മാത്രമറിയാം

തീരുന്നെങ്കില്‍ അതിവിടെ-

വെച്ചേതായാലും വേണ്ടാ.

ഉദരം കരിഞ്ഞു മണക്കുമ്പോഴും

അയാള്‍ക്ക്‌ വേവലാതി

നാട്ടിലടുപ്പിലെന്തുണ്ട്...?

പൊരിവെയിലില്‍ കറുത്തിരുണ്ട-

ശരീരം

അയാള്‍ മറന്നേപോയി.

മമ്മതേ നീ ജീവിക്കാന്‍

മറന്നുപോയവന്‍...എന്നിട്ടും ...

മമ്മത് വീണ്ടും പണി തുടര്‍ന്നു.